Skip to main content

Genitalen bizipena

Nola bizi dituzte beraien genitalak transexualitate egoeran dauden neska eta mutilak? Beraien identitatea onartzea giltzarria da beraien genitalak ongi bizi ditzaten

Genitalen bizipen txarra dute transexualitate egoeran dauden neska-mutil batzuk.

Transexualitate egoeran dauden neska-mutil batzuk genitalekiko oso bizipen txarra dute. Ez dituzte aipatzen eta aipatuz gero oso deseroso sentitzen dira. Etxe barruan ere ezkutatu egiten dituzte. Kasu batzuetan, nork bere burua zauritzera bultza dezake bizipen honek. Beldurgarria da geitalak automutilatzen saiatu diren neskatoen testigantzak entzutea.

Orain gutxira arte, neska-mutil hauei esaten zitzaien behin eta berriz (eta, kasu gehienetan, oraindik ere esaten zaie): “Ezin zara neska izan pititoa duzulako” edo “Ezin duzu mutila izan potota daukazulako”. Eta, ikusiko dugun bezala, agian norberaren genitalen bizipen ezkorra ez da per se den zerbait, baizik eta ekuazio mental honen ondorioa: “Naizena izan ezin badut daukadana daukadalako, orduan daukadana ez dut eduki nahi naizena izan ahal izateko”. Izugarria da hain txikitatik beraien buruetan horrelako pentsamenduak izatea.

Genitalen bizipena lasaitasun handiarekin bizi dutenak ere ezagutzen ditugu: identitatea oso txikitatik onartu zaien neska-mutilak dira

Horrelako baieztapenik egiten ez duten familiak ezagutzen hasi gara, edo ziztu-bizian horrelakoak esateari utzi diotenak, haurrek adierazi duten identitatea ulertu eta onartzearekin batera.

Dagoeneko ezagutzen ditugu haurrak gero eta txikiagotan onartu zaiena beraien identitatea; kasu batzuetan, ia lengoaiaren eskuratzearen hasiera-hasieran; genitalak eta identitatea aurrez aurre jarri ez zaizkien kasuak ezagutu ditugu; “neska zakildunak eta mutil bulbadunak badirela” adierazi zaien haurrak ezagutu ditugu. Eta ikusi dugu neska-mutil hauek beraien genitalak lasaitasun handiarekin bizi dituztela eta etxe barruan dagokien izena ahozgoran erabiltzen dutela eta, gainera, beraien biluztasuna partekatzen dutela; beraien genitalak ikutu eta laztantzen dituztela, beraien adineko edozein mutil edo neskak egin dezaketen bezala. Zenbaitetan, onarpena oso goiztiarra izan denean, beraien lagunekin ere partekatzen dute beraien biluztasuna, adibidez, igerilekuko dutxan edo hondartzan.

“Jaio zenetik maite du nire alabak ura. Etxean igerileku bat dauka eta anai-arrebek arroparik gabe orduak pasatzen dituzte bainuan. Gainera, lagun asko etortzen dira beti. Trantsitua egin bezain pronto, 4 urterekin, biluzik bainatzeari utzi zion familiaz kanpoko norbait zegoenean. Baina hilabete bakarrik iraun zuen egoera honek. Azkar hasi zen, berriro, etxera iritsi bezain pronto arropa kendu eta igerilekura pulunpatzen. Berdin zitzaion igerilekua lagunez gainezka bazegoen, lehenengo gauza, biluztea izaten zen! Halakoa zen bere lasaitasuna, hondartzan ere berdin jokatzen zuela: iritsi eta arropa kendu, dena bat izaten zen. Gaur egun, ura gurtzen jarraitzen du eta igeri egiteko arropa guztia kentzen du, berak esaten duen bezala ‘askatasun osoz’. Lagunek beti ikusi dute biluzik eta ez dira bere zakilarekin harritzen, baibaitakite bere gorputza horrelakoa dela.”

Gaur egun bere genitalek ez diete ondoezik sortzen

Ez dakigu helduaroan nolako bizipena izango duten beraien genitalekin baina ez da zentzugabea pentsatzea identitatea ukatu zaienena (genitalak erabilita ukaziorako) baino dezente hobea izango delaren hipotesia.

Dakiguna da gaur egun beraien genitalek ez dietela ezinegonik sortzen.

Hori bai, behatzen jarraitzen dugu ze, nagusitzen ari diren heinean, genitalekiko duten bizipen bakoirrari erantsi behar zaio konturatzen hasten direla leku publikoetan, ezezagunen artean, besteek bere genitalen morfologiagatik bere identitatea ukatu ahalko luketela. Halakoetan, etxean biluztasuna eta genitalei buruz hitz egitea giro lasaiean egin daitezkeela jakin arren, segurtasun gune horretatik kanpo ez dira arriskatzen beraien genitalen berri inork jakin dezan.

Subjektu sexuatu guztiok ditugu bi sexuetako ezaugarriak neurri desberdinean, eta errealitate unibertsal horren baitan, zakila duten neskek eta bulba duten mutilek kontuan hartu beharko dute, beraien kasuan, beraien genitalak oro har beste sexuan ematen direnak bezalakoak direla. Eta, juxtu ezaugarri hori dela gizarteak mutil edo neska sailkatzeko (bere kasuan modu okerrean izan arren) eta bere bizitzan horrek esan nahi duena kudeatu beharko dutela.

Guzti honetan ezinbestekoa da hitzei lekua egitea. Etxean, gurasoek gorputzaren atal desberdinak izendatu ditzatela; haurra eroso sentitzen den neurrian, bere genitalak aipatu ditzatela (izenik ez duenak izanik ere ez baitu), baikortasunez eta balioan jarriz, noski. Balioan jarri beraiek diren bezalakoak direla. Beraien gorputza ederra dela jakinarazi. Bere gorputza zoragarria eta baliotsua dela.

Nerabeen kasuan batzuk garbi daukate kirurgia ebakuntza egin nahi dutela genitaletan edo bularretan. Eta ez dutela egingo garbi dutenak ere badaude, ez baitute horretarako beharrik sentitzen edo egokia iruditzen ez zaielako.  Jakina, beraien gorputzari buruz hartu ditzaketen erabakiak ez lirateke sekula epaitu behar; gure egitekoa bere erabakietan laguntzea izango da, informazioa eskaini eta, batez ere, gure errespetoa eta maitasuna eskainiz.